Η καμάρα του Αγίου Ανδρέα αποτελεί μέρος των ακινήτων που περιήλθαν στην ιδιοκτησία του Βασίλη Δωροβίνη με συμβόλαιο αγοράς από την Μονεμβασιώτικη οικογένεια Γιαννούκου. Η οικογένεια κατείχε τίτλο του 1860 στον οποίο αναφέρεται το συγκεκριμένο ακίνητο.
Στην Κάτω Πόλη Μονεμβασίας βρίσκονται 25 εκκλησιές και παρεκκλήσια, οι 17 από τις οποίες αποδίδονται στην Β' Ενετοκρατία (1685-1715), κατά την οποία όλες οι αρχειακές αναφορές βεβαιώνουν την ύπαρξη μεγάλης οικοδομικής δραστηριότητας.
Στο παρεκκλήσι αυτό, που γειτνιάζει με τη μητρόπολη του Ελκόμενου Χριστού, συνυπάρχουν δύο διακριτές κατασκευαστικές φάσεις: της Βυζαντινής που τεκμηριώνεται στο βόρειο τοίχο με αψίδα, διακοσμημένη με τοιχογραφίες της Σχολής του Μυστρά (14-15ος αιώνας) και της Ενετικής (17ος αιώνας), στην οποία αποδίδεται η παρούσα μορφή. Είναι κτισμένο στον απλούστερο τύπο εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής που απαντάται στην Μονεμβασία, της μονόχωρης θολοσκεπούς βασιλικής, με διαστάσεις 8,66μ χ 5,20μ. Στη θέση του ιερού σχηματίζεται από ημικυκλική κόγχη, που καλύπτεται με ημισφαιρικό θόλο και ο νάρθηκας από ημικυλινδρικό θόλο. Σε εσωρράχιο αψίδας στο εσωτερικό του φέρει τοιχογραφία βυζαντινής τεχνοτροπίας με τρεις μορφές αγίων.
Η επισκευή και αποκατάσταση του μνημείου έγινε με χορηγία του Ιδρύματος Λεβέντη. Το έργο της αποκατάστασης πραγματοποιήθηκε το 1998-2002 με βάση τη μελέτη και επίβλεψη της δρα αρχιτέκτονα-αναστηλώτριας Ιωάννας Σωτηρίου-Δωροβίνη και με την επιστασία της 5ης Εφορείας Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων Σπάρτης.
Στην καμάρα καθορίστηκαν πολιτιστικές χρήσεις με ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου του Υπουργείου Πολιτισμού. Ο χώρος του διατίθεται για πολιτιστικές χρήσεις ποιότητας, αλλά και για επαγγελματικές χρήσεις, όπως εταιρικές συναντήσεις και μικρά συνέδρια.
| Η πρόσοψη του παρεκκλησίου με τον υπαίθριο φούρνο | |
 |
 |
| before | after |
|
Η κόγχη του ιερού στο εσωτερικό του παρεκκλησίου |
|
 |
 |
| before | after |
